Το καλοκαίρι του 1993 η τότε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας TELESTET πραγματοποίησε την πρώτη κλήση στην Ελλάδα. Κοντεύουν σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε και η διείσδυση της κινητής τηλεφωνίας έχει φτάσει στο 170% (πάνω από ένας αριθμός κινητού τηλεφώνου ανα κάτοικο σύμφωνα με το άρθρο της Wikipedia) . Την εποχή εκείνη η κατοχή κινητού τηλεφώνου ήταν προνόμιο των λίγων και οικονομικά εύρωστων. Σήμερα με 15€ έχεις αριθμό κινητού και συσκευή.
Σκέφτηκα λοιπόν ότι εγώ κάπου γύρω στο 1999 με 2000 είχα το πρώτο μου κινητό. Δυστυχώς δεν θυμάμαι πότε ακριβώς άρχισα να το έχω μόνιμα, και δεν θυμάμαι και τον πρώτο μου αριθμό. Έβαλα όμως στο μυαλό μου όλα τα κινητά (συσκευές) που έχω αλλάξει και θα τα απαριθμήσω ένα ένα εδώ. 9 συσκευές έχω αλλάξει από το 2000 περίπου. Και είναι οι παρακάτω.
Φωτογραφία του mallix
Η πρώτη συσκευή που χρησιμοποίησα τακτικά. Ήταν κόκκινο και είχε και δυνατότητα αποστολής SMS! Όχι ότι έστελνα και πολλά τότε. Η μπαταρία του ήταν αυτή με τη μεγαλύτερη διάρκεια από αυτές που μπορούσες να βάλεις και φυσικά το μεγαλύτερο μέγεθος. Πρέπει να είχε και 5-6 επιλογές για ήχο κλήσης. Ελληνικό μενού (με κεφαλαία γράμματα) και μία γραμμή για να διαβάζεις το κείμενο. Σε περίπτωση διαπληκτισμού μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως τούβλο για να ανοίξεις κεφάλι. Για την εποχή του πάντως το βάρος του ήταν φυσιολογικό. Έκανε πάντως τη δουλειά του : Έπαιρνε και απαντούσε κλήσεις.
Φωτογραφία του Jakez
Αυτή η συσκευή πιστεύω ότι είναι μία από τις καλύτερες που έχει βγάλει ποτέ η Nokia. Πρώτα από όλα η οθόνη της ήταν τεράστια για την εποχή με ανάλυση 96Χ44 pixels (σήμερα αυτή η ανάλυση αφορά τη γωνία της οθόνης του κινητού μας). Επίσης ήταν το πρώτο κινητό της Nokia με την τότε ανερχόμενη τεχνολογία WAP που έκανε μία προσπάθεια για εμφάνιση πληροφοριών από το Internet στο κινητό. Το κάλυμμα του πληκτρολογίου που στην φωτογραφία φαίνεται ανοικτό άνοιγε με το πάτημα ενός κουμπιού στο πλάι και ταυτόχρονα απαντούσε εισερχόμενη κλήση. Το πιο πρακτικό μέρος του κινητού όμως ήταν η ροδέλα κύλισης. Ενώ όλα τα άλλα κινητά είχαν «βελάκια» για να μετακινείσαι στο μενού, τις καταχωρίσεις του τηλεφωνικού καταλόγου και τα μηνύματα, αυτό το φοβερό εργαλειάκι στο έλυνε πραγματικά τα χέρια. Εκτός δεν ότι περιστρεφόταν λειτουργούσε και ως κουμπί για να επιλέξεις. Προσανατολισμένο σε εταιρικό κοινό δεχόταν επίσης 1000 καταχωρίσεις επαφών με 3 τηλέφωνα η κάθε μία, όγκος πολύ μεγάλος για την εποχή, όπου τα περισσότερα κινητά δέχονταν το πολύ 200 ονόματα και πολλά μόνο στην κάρτα SIM και όχι στο τηλέφωνο. Με ένα «ματάκι» υπερύθρων στο πάνω μέρος μπορούσες να έχεις επικοινωνία με άλλα κινητά ή με υπολογιστή και να στέλνεις επαφές ή να παίζεις διπλό φιδάκι με κάποιον φίλο σου! Την εποχή που το απέκτησα ήμουν στην Αγγλία και σχεδόν άμεσα αγόρασα ένα καλώδιο δεδομένων για τον υπολογιστή ώστε να μπορώ να συγχρονίζω τις επαφές και να τις κρατάω στον υπολογιστή, αλλά και να αλλάζω τα operator logos και την αρχική εικόνα εκκίνησης του κινητού. Πόσες ώρες φάγαμε για να βρούμε τα προγράμματα που έκαναν τέτοιες δουλειές και μετά σελίδες στο Ίντερνετ γεμάτες με operator logos που αντικαθιστούσαν τα βαρετά των εταιρειών κινητής. Θυμάμαι μάλιστα όταν γύρισα στην Ελλάδα που υπήρχε πια και μία ελληνική σελίδα, logolove την έλεγαν, γεμάτη με τέτοια logos που σου έστελναν over the air (μέσω μυνήματος SMS δηλαδή) στην αρχή δωρεάν και αργότερα με κάποια χρέωση. Όσο για την μπαταρία; Με ένα κινητό με ασπρόμαυρη οθόνη και ουσιαστικά κατανάλωση μόνο για επικοινωνία με τις κεραίες κινητής η διάρκειά της φάνταζε ατελείωτη με τα σημερινά δεδομένα. Φόρτιση μία φορά τη βδομάδα. Τα ψεγάδια του; Το πορτάκι που μετά από πολλή χρήση δεν άνοιγε πια με το κουμπί και η ροδέλα που αν την «έλιωνες» παρέδιδε το πνεύμα. Στο δικό μου μόνο το πρώτο συνέβη. Μικρό το κακό, το άνοιγες με το χέρι. Το τελευταίο χαρακτηριστικό που θυμάμαι ότι είχε και μου έκανε τότε μεγάλη εντύπωση ήταν το Τ9 ή αλλιώς predictive text input. Ήταν αυτό που όταν κατάλαβα τί έκανε διαβάζοντας τις οδηγίες γουρλωσα τα ματιά. Ουσιαστικά ενώ μέχρι τότε για να πληκτρολογήσεις μηνύματα πατούσες διαδοχικά το κάθε αριθμητικό πλήκτρο εώς ότου εμφανιστεί το γράμμα που ήθελες με το T9 πάταγες μία μόνο φορά το πληκτρο και το κινητό με βάση ενα λεξικό που είχε εμφανίζε μία λέξη προβλέποντας τους πιθανούς συνδυασμούς γραμμάτων που αντιστοιχούσαν στα νούμερα που πάτησες. Όσο μπερδεμένο ακούγεται άλλο τόσο σε βοηθούσε να γράψεις γρήγορα. Δυστυχώς το 7110 είχε μόνο αγγλικό λεξικό και το χρησιμοποίησα ελάχιστα. Το T9 πάντως ήταν αργότερα η λειτουργία που εκνεύριζε όσους το είχαν στον κινητό τους γιατί δυσκολευόντουσαν να καταλάβουν την χρήση του και πατούσαν τα κουμπιά με τον παλιό τρόπο. Όταν με έβλεπαν λοιπόν να το χρησιμοποιώ απορούσαν πως βγάζω άκρη. Μέχρι να τους το εξηγήσω…
3. Nokia 6310i
Φωτογραφία του Martinz6492
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα μετά από κάνα χρόνο ήρθε η νέα αλλαγή κινητού. To Νοκια 6310i ήταν ενα βελτιωμένο 7110 χωρίς όμως τη ροδέλα και το πορτάκι. Είχα πάρει αυτό που φαινεται στη φωτογραφία με την χρυσαφί απόχρωση. Το i παρέπεμπε στο internet που φυσικά υποστήριζε και το 6310i σε μεγαλύτερες ταχύτητες όμως. Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν είχα πλάνο δεδομένων και ποτέ δεν το χρησιμοποιήσα. Μπορούσε όμως να συνδεθεί μέσω καλωδίου με τον υπολογιστή και να λειτουργήσει σαν μοντεμ μοιράζοντας την σύνδεση. Επίσης εκτός από τις υπέρυθρες είχε πια και bluetooth για να συνδέσεις ασύρματο ακουστικό αλλά και υπολογιστή, για μεταφορά και συγχρονισμό δεδομένων (που με βόλεψε πολύ για να μεταφέρω τις επαφές μου). Είχε επιπλέον οθόνη με γαλάζιο φωτισμό (που έσβηνε σταδιακά κάνοντας dim) και λίγο μεγαλύτερη ανάλυση 96Χ60 pixels. Περιέργως οι καταχωρήσεις στον τηλεφωνικό κατάλογο είχαν μειωθεί στις 500, πιθανώς επειδή οι 1000 θεωρήθηκαν υπερβολικές ακόμα και για κάποιον με επιχειρηματική δραστηριότητα ή για να παραχωρηθεί χώρος για μηνύματα. Σε αυτό το κινητό ήρθε και το ελληνικό λεξικό για το T9 το οποίο χρησιμοποίησα κατα κόρον. Ήταν η εποχή που τα μηνύματα ήταν πια πολύ διαδεδομένα. Το τελευταίο χαρακτηριστικό που θυμάμαι ήταν ότι μέσα στην συσκευασία είχε και κάτι σαν κουπόνι για ένα δωρεάν προσωποποιημένο πλακετάκι που βρισκόταν στο κάτω μέρος (αυτό το ασημί κάτω από το πληκτρολόγιο) και μπορούσες να ζητήσεις να σου τυπώσουν το όνομά σου ή ό,τι άλλο χώραγε σε αυτή την μικρή επιφάνεια. Φυσικά μπήκα στη σελίδα της Nokia και το παρήγγειλα. Και έγραψα πάνω, τι άλλο; «cghera». Πάντως το 6310i ήταν κι αυτό ένα πολύ καλό και αξιόπιστο κινητό με μεγάλη διάρκεια μπαταρίας (που τότε λόγω εργασίας χρειαζόταν).
4. Nokia 6100
Το 6100 ήρθε σε μία άσχετη στιγμή σαν δώρο. Ήταν το πρώτο μου κινητό με έγχρωμη οθόνη και πολυφωνικούς ήχους κλήσης. Είχε δυνατότητα ανοικτής ακρόασης και οθόνη 128Χ128 pixels. Δυστυχώς δεν είχε Bluetooth αλλά η θύρα υπερύθρων παρέμενε στα χαρακτηριστικά. Είχε την νέα τότε θύρα pop-port στο κάτω μέρος που η Nokia είχε καθιερώσει σε όλα σχεδόν τα κινητά της. Με αυτή μετέφερα πια εκτός από επαφές και αρκετά παιχνίδια που υπήρχαν πια για τα κινητά της Nokia και την πλατφόρμα S40 γραμμένα σε Java. Το καλό με αυτό το κινητό ήταν πως ήταν πολύ ελαφρύ και μικρό σε σχέση με το 6310i που φάνταζε τεράστιο μπροστά του. Η προσωποποίηση είχε πάρει άλλο δρόμο. Άλλαζες εντελώς την πρόσοψη με μία κίνηση. Επειδή έσπασα κάποια στιγμή αυτή που είχα πήρα μία μαϊμουδιάρικη και ανακάλυψα έμπρακτα τη διαφορά στην ποιότητα των αυθεντικών αξεσουάρ από τα αντίγραφα. Μέρα με νύχτα. Χειρότερη εφαρμογή, χαμηλής ποιότητας πλαστικά, χρώμα που έφευγε πολύ εύκολα. Ένα ψεγάδι που είχε αυτό το κινητό ήταν ότι λόγω του μικρού μεγέθους είχε και μικρό πληκτρολόγιο που δυσκόλευε την εισαγωγή κειμένου. Το καλό όμως ήταν ότι το έκανες άνετα και με το ένα χέρι πατώντας τα κουμπιά με τον αντίχειρα. Μετά από κάποια χρήση είχα μάθει να γράφω τυφλά (με T9) μόνο με τον δεξί αντίχειρα. Στο κεντρικό χειριστήριο με τα βελάκια μπορούσες να αντιστοιχίσεις επιλογές του μενού (μηνύματα, ημερολόγιο, σίγαση κλπ) που το είχα βρει πολύ πρακτικό.
5. Nokia 6230i
Το 6230i ήταν το πρώτο κινητό που αγόρασα (και δεν πήρα με κάποια επιδότηση). Η αλήθεια βέβαια είναι ότι έψαχνα κάτι καλύτερο από το 6100 και ψάχνοντας (σαν ψείρας) κατέληξα στο 6230i. Επειδή όμως η επιδότηση αργούσε (ή δεν ήξερα καν αν θα πάρω με αυτή νέο κινητό) αποφάσισα να το πάρω σαν σκέτη συσκευή. Όταν είδα βέβαια την τιμή άλλαξα γνώμη (νομίζω ξεπερνούσε τα 250€ τότε λιανική) και αποφάσισα να το πάρω είτε μεταχειρισμένο είτε καινούργιο από δεύτερο χέρι. Η λύση βρέθηκε στο eBay και σε κάποιον από την Αγγλία που πούλαγε ένα 6230i που με την μετατροπή από λίρες και τα μεταφορικά μου ήρθε στα 150€ (τίμιο). Τελικώς μερικούς μήνες αργότερα ήρθε η επιδότηση και ζήτησα ένα ίδιο πουλώντας την αρχική συσκευή στην ίδια τιμή (καθόλου άσχημα). Το κινητό λοιπόν ήταν σε πολύ καλή κλάσση για την εποχή του. Έγχρωμη οθόνη 208Χ208 pixels, κάμερα 1.3Mpixels (αντί του 0.3 στο 6230, τί σου κάνει ένα i), εσωτερική μνήμη 32MB και θέση για κάρτα μνήμης MMC έως 512MB (εγώ έβαλα 128 αν θυμάμαι καλά), Bluetooth, θύρα υπερύθρων, ραδιόφωνο FM (!), αναπαραγωγή MP3, φωνητικές εντολές (όχι και τόσο αξιόπιστες), και μία πληθώρα από παιχνίδια, που γέμισαν την κάρτα μνήμης, πολλά από τα οποία έσβησα μετά την πρώτη δοκιμή. Ήταν ουσιαστικά το πρώτο κινητό που άρχισα να χρησιμοποιώ και σαν μικρό organizer με το ημερολόγιο και τις σημειώσεις του. Παρόλο που έπαιρνε εφαρμογές βέβαια δεν ήταν τόσο πρακτικό. Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα κάτι για καταγραφή εξόδων που να με καλύπτει ή να θεωρώ πως θα άξιζε τα λεφτά της. Η κάμερά αν και όχι φοβερής ποιότητας έβγαλε τις πρώτες φωτογραφίες όταν τη χρειάστηκα άμεσα. Όλα αυτά όμως ήταν στριμωγμένα σε μία συσκευή με βάρος κάτω από το ψυχολογικό όριο των 100 γραμμαρίων (μόλις 99!).
6. Nokia 6300
Το Nokia N70 το αποκαλώ σφήνα γιατί έμεινε πολύ λίγο στα χέρια μου. Δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί smartphone, μάλλον κάτι ανάμεσα στο απλό κινητό και το smartphone. Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν το είχα πριν ή μετά το 6300, πιθανώς και πριν. Μου το είχε δώσει ένας φίλος όταν εκείνος πήρε άλλη συσκευή και το πήρα με ενθουσιασμό που όμως δεν κράτησε πολύ. Το κινητό είχε καλά χαρακτηριστικά και πέραν των κοινών για την εποχή, διπλή κάμερα για βιντεοκλήσεις (που δεν έκανα ποτέ), μεγάλη οθόνη, και θέση για κάρτες μνήμης MMC. Επίσης είχε και λειτουργικό Symbian. Το οποίο ήταν μάλλον και το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Το κινητό σερνόταν κυριολεκτικά από την πρώτη μέρα που το χρησιμοποίησα. Όλες οι λειτουργίες που είχα συνηθίσει να γίνονται στο φτερό, πλοήγηση στο μενού, εισαγωγή κειμένου, φωτογραφίες κλπ κλπ καθυστερούσαν σε σημείο εκνευρισμού. Επίσης κάποιες λειτουργίες στο ημερολόγιο είχαν εξαληφθεί τελείως πράγμα που θεωρούσα απαράδεκτο για μία συσκευή «ανώτερη» από τις κλασσικές με απλό λειτουργικό S40. Έψαξα μάλιστα και βρήκα εφαρμογές επί πληρωμή που έδιναν αυτές τις δυνατότητες αλλά δεν τις αγόρασα ποτέ. Δεν ξέρω αν κράτησα αυτή τη συσκευή τελικά πάνω από 1-2 μήνες προσπαθώντας να την φέρω στα μέτρα μου και την απόκριση που είχα συνηθίσει. Γύρισα όμως ευχάριστα στην προηγούμενη συσκευή.
Από το phone στο smartphone
Το 2009 έκανα τη μεγάλη αλλαγή στη συσκευή κινητού μου. Αν παρατηρήσει κάνεις την πορεία μου μέχρι τότε θα δει ότι ήμουν ένας πολύ καλός πελάτης της Nokia. Ο κυριότερος λόγος για μένα ήταν η εύκολη μετάβαση από τη μία συσκευή στην άλλη. Σιχαινόμουν πολύ αλλάζοντας κινητό να μπλέκω με τη μεταφορά επαφών μηνυμάτων, ρυθμίσεων, φωτογραφιών κλπ. Με τις εφαρμογές της Nokia όμως (το PcSuite) συνήθως αυτό ήταν παιχνιδάκι. Όλα μεταφέρονταν αυτούσια στο νέο κινητό. Ούτε μπερδεμα με τα ονόματα με χαλασμένους ελληνικούς χαρακτήρες, ούτε χαμένες σημειώσεις, ούτε μπερδεμένες φωτογραφίες. Πέραν αυτού αλλάζοντας κινητό βρισκόμουν συχνά σε ένα γνώριμο περιβάλλον με το μενού να έχει τη συνηθισμένη διάταξη και η περίοδος προσαρμογής ήταν πολύ μικρή. Οπότε αναλωνόμουν στο να εκμεταλλευθώ τις νέες λειτουργίες μόνο. Αν εξαιρέσει κανείς το N70 η Nokia ήταν πολύ ψηλά στην υπόληψή μου. Σε γενικές γραμμές τα κινητά της ήταν αξιόπιστα όπως και το service στα τότε Nokia clubs. Τις λίγες φορές που βρέθηκα σε τέτοια καταστήματα ήταν για αναβάθμιση λογισμικού ή αγορά αξεσουάρ κατα κύριο λόγο παρά για προβλήματα με τη συσκευή μου.
8. iPhone 3G
Φωτογραφία του ablight
Όταν το 2007 ο Steve Jobs παρουσίασε το iPhone έφερε τα πάνω κάτω στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας. Πολλοί γέλασαν μαζί του και είπαν ότι κανείς δεν θα αγόραζε ένα τόσο ακριβό (πράγματι) κινητό. Διαψεύστηκαν όμως. Το iPhone ήρθε επίσημα στην Ελλάδα στην δεύτερή του έκδοση, το iPhone 3G και εγώ τελικά το πήρα το καλοκαίρι του 2009. Δυστυχώς όταν ήρθε η επιδότηση ήταν λίγο νωρίτερα από την κυκλοφορία του επόμενου μοντέλου του 3GS (που ακόμα πωλείται ή μάλλον δίνεται δωρεάν με συμβόλαιο). Όπως και να έχει όταν πήρα το κινητό στα χέρια μου ήταν μία στιγμή που δεν ένιωσα με κανένα άλλο κινητό. Κατα τη γνώμη μου η Apple πέτυχε με την οθόνη αφής ό,τι είχε πετύχει η Nokia με το μεσαίο κουμπί επιλογής και τα δύο βελάκια. Απλότητα. Όσο λιγότερα μπλιμπλίκια τόσο το καλύτερο. 2 κουμπιά ουσιαστικά είχε το τηλέφωνο, ένα on-off και ενα για επιστροφή στο μενού. Μινιμαλισμός σε όλο του το μεγαλείο μαζί με διεπαφή (User interface) που μπορούσε να χρησιμοποιήσει και ο αδαής χρήστης. Μαζί με άλλες ιδέες όπως το άνοιγμα των δακτύλων για να ζουμάρεις στις φωτογραφίες, το επιταχυνσιόμετρο ή το εκπληκτικό scrolling στην οθόνη με τις καταχωρήσεις ονομάτων έπιασε όλους τους ανταγωνιστές στον ύπνο. Ο Steve Jobs είπε για το πρώτο iPhone ότι ήταν πέντε χρόνια μπροστά και δεν είχε άδικο. Με το iPhone λοιπόν άλλαξαν όλες μου η συνήθειες και το κινητό έγινε πιά προσωπικός βοηθός, για σημειώσεις, εξοδολόγια, παρακολούθηση χιλιομέτρων του αυτοκινήτου, Internet surfing και φυσικά παιχνίδια . Αρνητικά; Φυσικά και υπήρχαν όπως σε κάθε κινητό άλλωστε. Μικρή διάρκεια μπαταρίας και περιορισμένη δυνατότητα παραμετροποίησης αλλά και λειτουργίες που θεωρούσε αυτονόητες ένα χρήστης κινητού. Άλλες είχαν περιοριστεί «δικαιολογημένα» κι άλλες σε έκαναν να ξύνεις το κεφάλι σου σκεπτόμενος «τί στην ευχή είχαν στο μυαλό τους;». Αδυναμία αποστολής φωτογραφιών και μουσικής μέσω bluetooth σε αλλα κινητά, απουσία επιλογής για αναφορά παράδοσης σε SMS, απουσία φλας από την κάμερα (όταν πια ήταν εκ των ων ουκ άνευ), μη αποσπώμενη μπαταρία, απουσία θύρας για επέκταση μνήμης. Η Apple συνεχίζει ακόμα και σήμερα (που ο Steve Jobs δεν ζει) να μην βάζει νερό στο κρασί της σε κάποιες επιλογές και μένει σταθερή σε αυτό που ονομάζουν εταιρική κουλτούρα. Παρόλα αυτά είναι πια μία εταιρεία με αξία δισεκατομμυρίων δολλαρίων, απίστευτα αποθεματικά σε ρευστό και συνεχή παραγωγή καινοτομίας. Το iPhone έσπασε λοιπόν στην περίπτωσή μου την μονοκαθεδρία της Nokia και πιστεύω ότι δύσκολα κάποια άλλη συσκευή εκείνη την εποχή θα με έπειθε να αλλάξω. Το 3G που πήρα είχε 16GB μνήμη η οποία αποδείχτηκε ικανοποιητική για τη χρήση, με λίγη όμως φειδώ.
9. iPhone 4 το κινητό μου σήμερα.
Φωτογραφία του DanielZanetti
Αφου έμεινα ενα χρόνο με το 3G και λόγω της ατυχίας να το πάρω λίγο πριν βγει το επόμενο μοντέλο (3GS), πήρα το 4 με την υπόσχεση να το κρατήσω για 2 χρόνια (όπως και έκανα και παίζει να το κρατήσω και 3). Το iPhone 4 είχε πια διαφορετικό σχήμα και ήταν πολύ πιο λεπτό, βελτιωμένη κάμερα (με φλας επιτέλους), και μία εκπληκτική οθόνη με ανάλυση τετραπλάσια από το προηγούμενο 640X960 σε μόλις 3,5 ιντσες. Η ευκρίνειά της για την εποχή που κυκλοφόρησε απλά «δεν υπήρχε». Σύμφωνα δε με το μαρκετινίστικο δημοσίευμα της Apple έχει pixels που δεν διακρίνονται από το ανθρώπινο μάτι. Στα επιπλέον είναι και η μπροστινή πια δεύτερη κάμερα για βιντεοκλησεις (που έκανα κυρίως μέσω skype) , ο προφανέστατα δυνατότερος επεξεργαστής και ενα γυροσκοπιο που βοηθά τον χειρισμό σε πολλά παιχνίδια. Πήρα το 32GB που είναι υπεραρκετό για τη χρήση που κάνω. Όπως και με τα Nokia η μεταφορά από το ένα κινητό στο άλλο έγινε με 2-3 κλικ και με τη βοήθεια του iTunes αυτή τη φορά. Έχω πια πλάνο δεδομένων 500MB το μήνα που με καλύπτει πλήρως και βοηθά πολύ όταν βρίσκομαι στο δρόμο για να βρω πληροφορίες γύρω μου (πέραν του GPS έχει και πυξίδα για να βλέπεις προς τα πού γύρω σου) πχ ανοικτό φαρμακείο, ή διεύθυνση κάποιου σημείου, ή διαδρομή με τα ΜΜΜ. Ως πληροφορεξαρτημένος λοιπόν είναι κατανοητό ότι το iPhone είναι το δεξί χέρι του δεξιού μου χεριού. Τα αρνητικά του; Η μπαταρία που διαρκεί με χρήση ουσιαστικά μία μέρα (όταν είναι ανοικτό το 3G για να είμαστε δίκαιοι) και η τιμή του. Για καλή μου τύχη «βούτηξα επιδότηση», όχι μόνο τη δική μου αλλά και από την αγαπημένη μου σύζυγο και έτσι η τιμή του ήρθε σε φυσιολογικά πλαίσια. Αν θα το άλλαζα; Πιθανότατα με κάποιο άλλο iPhone. Αύριο 12/9/2012 ανακοινώνεται το επόμενο μοντέλο (μετά το 4S που ακολούθησε το 4). Ήδη εδώ και μήνες έχουν διαρρεύσει χαρακτηριστικά και όλοι οι tech lovers περιμένουν την επίσημη παρουσίαση. Δεν ξέρω αν θα το πάρω αλλά την παρουσίαση θα την δω σίγουρα!
Εσείς πόσες συσκευές κινητών έχετε αλλάξει; Τις θυμάστε; Ποιά ήταν η αγαπημένη σας;
1994 – Motorola 8200, με τη δική του μπαταρία είχε 6 ώρες standby και με μια μπαταρία που ήταν όση και το κινητό είχε περίπου 11 ώρες. Το είχα στο ταμπλό του αυτοκινήτου και έψαχνα σε ποιες περιοχές είχε σήμα στην πόλη και στις εθνικές οδούς.
Συμπληρωματικά νομίζω ότι είχε 2-3 ringtones και δεχόταν ένα μήνυμα. Αν ήθελες να λάβεις άλλο έσβηνες το ένα…
Ε μα πόση μνήμη να χαλάσει για μηνύματα εκείνη την εποχή; Άλλωστε ποιός έστελνε τότε; Όπως πάντα άρχισαν δωρεάν φάγαμε το τυράκι και τώρα τα πληρώνουμε 0,10€ το ενα. Ευτυχώς έχουμε και whatsapp.